English2019-100: Vertaling van risicotaxatie naar risicomanagement
Doelgroep
Klinische en ambulante forensische zorginstellingen maar ook maatschappelijke opvang en forensisch beschermd wonen.
Risicotaxatie gedaan en hoe nu verder?
Risicotaxatie is een belangrijk onderdeel in de klinische en ambulante forensische zorg en wordt ook steeds vaker gebruikt in Maatschappelijke Opvang/Forensisch Beschermd Wonen (MO/FBW). De uitkomsten van de risicotaxatie leveren input voor het nemen van beslissingen over de duur en intensiteit van de behandeling, de inhoud van de behandeling en de responsiviteit. Het RNR (Risk Need Responsivity) model is een essentieel uitgangspunt voor risicomanagement, mede door de toepasbaarheid bij verschillende doelgroepen en verschillende risicotaxatie-instrumenten.
Dit onderzoek speelt in op de behoefte vanuit het veld om meer handvatten te krijgen om invulling te geven aan de vraag: 'risicotaxatie gedaan en hoe nu verder?'. Onderzocht zal worden hoe de risicotaxatie vertaald kan worden naar behandeldoelen, rekening houdend met de RNR-principes. De verschillende methodieken die hiertoe zijn ontwikkeld zullen hierin meegenomen worden.
Uitvoerende partij
Transfore in samenwerking met de Waag, Fivoor en van der Hoeven stichting.
Effecten en toepassing
Op basis van het literatuuronderzoek en het praktijkonderzoek kan worden geconcludeerd dat men onvoldoende handvatten heeft om de vertaalslag van diagnostiek en risicotaxatie naar een risicomanagementplan goed te kunnen maken. Verschillende inhoudelijke en organisatorische aspecten vormen knelpunten bij het maken van deze vertaalslag, waaronder gebrek aan training en richtlijnen, problemen op het gebied van ICT, werkdruk, en begripsverwarring. Geconcludeerd wordt dat het forensische veld behoefte heeft aan een handreiking die het proces van Identificatie, Theorievorming en Risicomanagement structureert en faciliteert.
